AH!

Ah! Yüce Kur’an-ý açýp da okuyamayýþýmýz!
Ah! Kur’an’la hayatýmýzda amel edemeyiþimiz!
Ah! Hadis bahçesinden güller toplayamayýþýmýz!
Ah! Þu anne, baba öðütlerinden kaçýþýmýz!
Ah! Dünya hayatýný bitmez tükenmez sanýþýmýz!
Ah! Þu nefsimizin kulu ve kölesi oluþumuz!
Ah! Evlatlarýmýzý bir kâðýt parçasýna satýþýmýz!
Ah! Sevdiklerimize gereken ilgiyi gösteremeyiþimiz!
Ah! Aðlamasýný ve gülmesini bilemeyiþimiz!
Ah! Deðerli insanlarýn kýymetini bilemeyiþimiz!
Ah! Anne, babamýz hayattayken yalnýz býrakýþýmýz!
Ah! Kadir, kýymet nedir bilemeyiþimiz!
Ah! Arkamýzdaki güzellikleri göremeyiþimiz!
Ah! Önümüzdeki güzellikleri göremeyiþimiz!
Ah! Bu dipsiz kuyulara havuz diye dalýþýmýz!
Ah! Dedi kodu kazanýný durmadan kaynatýþýmýz!
Ah! Aðlanacak acý halimize gülüþümüz!
Ah! Kendimizi tanýmaktan aciz kalýþýmýz!
Ah! Geceyi ve gündüzü fark edemeyiþimiz!
Ah! Zulüm ve adaleti birbirine karýþtýrýþýmýz!
Ah! Hak ile batýlý katýk diye birbirine katýþýmýz!

05.06.2008
Sazlýdere/Akdaðmadeni
Sosyal Medyada Paylaşın: