Kasvet hücre/lerim

Kasvet içimdeki hücre/nde tir tir titriyor.
Boðuk, bulanýk ruhum.
Ruhum etteki týrnak.
Etin yenmiyor.
kokun beni deli ediyor,
deliriyorum.
Ve delirmek yetmiyor,
içimi kemiriyorum.
Koylarýnda tutsaðým ,sana seriliyorum.
SERÝLÝYORUM SICAK KUMLARINA.
Ýmgelerine tutunuyorum.
Avunmuyorum.

Her baktýðýnda içime býraktýðýn hain pusu,
korkusuzca savaþýyor umut ikilemlerinde.
Korkmuyorum, kasvetinden.
Kasvetin doluyor göz bebeklerime,
altýný bezliyorum.
Üzülmüyorum.

Hüzün kaldýrýmlarýný aþýndýrmak bana zor gelmiyor.
Yokluðunda Kaybolmuyorum.
Sadece yolumu bulamýyorum.
Aþkýn çarpýk kentleþmesinde,
bir gecekondu misali yýkýlacaðý günü bekliyorum düþlerimde.
Ezilmiyorum
Ezelden beri ...
Ezel sürdüm saçlarýma, saçlarýmla rüzgar avlýyorum.
Rüzgarlarýnda sandal oluyorum,
Kasrýnda kayboluyorum...

Evet belkide,
sana tutunuþum bir parça dokumacý kuþu kadardý.
Konduðunda olan ,bir anda kaybolan sisli gölge.
Silsilelerinde silerdim Ýhtimallerini.
yýkardým isli ellerimi.
çekil yakamdan !
hadi çekil,
çek git!
git.
Gitme.

..


Umut Kuru

Þubat ikibinon bilmemkaç
Sosyal Medyada Paylaşın: