İLK AŞK

Yýl bin dokuz yüz yetmiþ,
Mayýsýn baþý.
Görünce gül yüzünü,
Tattým aþký.
Ýçimde kor bir ateþ
Yaktý kavurdu beni.
Tarifsiz duygular sardý bedenimi...

Hala ilk günkü gibi
Taptaze duygular,
Kalbimde yanan ateþ,
Ufacýk deþelemekle yine yanar.
Sevdik,hemde çok sevdik
Biz birbirimizi.
Varsýn kýskansýnlar
Bizim sevgimizi...

Yýl Bin dokuz yüz yetmiþ beþ.
Aðustosun sonu.
Elele düþtük yaþamýn dikenli yollarýna,
O çocuk ben çocuk.
Ama hiç bir zaman etmedik çocukluk.
Yemin ettik ayrýlmamaya
Ölüm bizi ayýrana dek....

Bu aþkýn duvarýndan,
Yýllar ne bir taþ sökebildi;
Ne de bir çivi.
Bizim derdimizin ilacý
Birbirimize duyduðumuz sevgi...

Aðlarkende birlikteyiz,gülerkende
Yaþarkende birlikteyiz,ölürkende
Þen kahkahalarý birlikte atýyoruz
Elleri hala ellerimde...

MEHMET ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın: