GÜL İLE BÜLBÜL

Ömür bahçemin nazlý gülü.
Gülün dalýnda þakýyan bülbülü.
Tara saçlarýn zülfün göreyim,
Okþayým, yüreðim titreyip kâkülü.

Sen al bir gül isen,
Ben aðlayan bülbül olayým.
Sen göze durmuþ tül isen,
Ben aþkýndan yanýp kavrulayým.

Deðiþmem þeker, kaymak, bal ile,
Sen bir ömür, bitmeyen neþ-esin.
Uçar bu gönlüm tatlý bir kâl ile,
Bülbülün dilinde þakýyan nâmesin.

Þu yalan dünyada bana,
Ne bir mülk, ne mal gerek.
Ne han gerek, bana ne saray
Bu yalan âlemde kemâl gerek

BÝÞKEK, 25/05/1999
Sosyal Medyada Paylaşın: