tarih eskidi gözlerimizde bana bakýþýnda donakalýnca yeryüzü
ve o bana dedi ki:
’sevdim benim için uykularýndan kaçmaný git bu þehirden belki baþka bir þehre esir olmaktýr özgürlüðün ama sevdim þiirini seveceðim de belki gene yalnýzlýðýn üstüne konuþmamýzý...’
ve ben ona dedim ki:
’ruhumu okþuyor deðer vermen yalnýzlýðýma hiç sevgi görmemiþ bir çocuðun hiç tanýmadýðý bir kadýnýn gülüþüne bakmasý gibi bir þey bu yakýcý bir temmuzda yere ilk düþen gölgeydin sen kalbimde’
ömür ýþýðýmý kapadýn konuþtuktan sonra sustuðumu sanmýþtým konuþmuþum:
’mutluluk için ölmek koyu renkli natürmorttu güleç yeþil bir elmaydý alt yazýlý bir aþk filminin yazýlmasý unutulmuþ son cümlesinin son ayrýlýk sözcüðüydü
mutluluk yanýndaki yalnýzlýðýmý ben sanmandý yakýnýnda acýsýz bir hiç olmaktansa uzaðýndaki bir acý ellerimin sana dokunduðu andaki haline ulaþmayý düþünemeyeceðin kadar doðal olmamdý saçlarýnýn yeni yýkanmýþ haline’
Kaðan Ýþçen
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.