Kendi aynasýnda ürperirken su
Geçmiþ kendine yüzer
Bir çocuðun þeffaf yüreði gibi
Her þey susunca
Konuþmaya baþlar ay
Ýlk renkleri
Dudaklarýnda esir eder gece
Gamzelerine bezenir derin ýþýk
Solgunluða aldýrmadan
Anýmsayýþlarýn içtenliði suskun kalýr..
Hüznü dalgalara çarpar ruhum
Hatýrlatýr bana
Karanfiller arasýndaki yüreklerimizi
Gökyüzü sezgilerini katarken maviye
Titriyor yükseklerdeki
Ýlk dökülen yapraklar
Çölde kuruyan çiçekler gibi
Alýp gitti seni
Tesellisiz bir güz
Rüzgâr özgürlük olamaz ki aðaca
Dallarýna yaslanmýþsa gerçeði
Rüyalarýna dokunsun bir bakýþ
Ki..
Gün söner
Su yükselir
Yýldýzlar ele düþer
Çatýsýz bir limanda sakladým seni
2010..