Öğrendim bi şekilde ....
Uyumak bi parçada olsa ölmekmiş
Sonradan öğrendim
Uyuyup ta uyanamamak
Kalkıp ta bir daha hiç oturamamak varmış
Yaşarken öğrendim
Mutluyken deli gb
Mutsuz olmak varmış birden
Seninleyken öğrendim
Sevdiklerim hep yanımdaydı
Hiç düşünmemiştim gidişlerini
Zaman geçtikçe onu da öğrendim
Arkasından sevilenlerin sevenlerininde nasıl gittiğini öğrendim
Zorunda kaldım öğrenmeye
Zaman zaman benim de gidişlerim vardı arkalarından
Sonra dönüşlerim uyanışlarım o derin uykularımdan
Sanki tüm uykusuzlukların acısını cıkarır gb ..
İsteyince insan neler yapıomuşş
Yazıyormuş hemde nasıl
Söylüyormuş divaneler misali
Tutunuyormuş bırakmamacasına
Hep küçük ken öğrenilir büyüyünce de uygulanır die biliodum
Öle değilmiş büyüdükçe öğrendim
İnsanlar bir kez en sağlam şekliyle sewer die biliodum
Öle değilmiş senin sevgilerini görüpte öğrendim
Herkez ben diil mişş
Sessizlik ne büyük nimetmiş
Gürültüyü duyunca benimsedim
Hissetmek ,dokunabilmek
Özleyebilmek ve gidebilmek
Ne yürek isteyen bişeymişş
Terk Etme zamanı gelince öğrendim
Bazı öğrenişlerim epey acı oldu
Delip geçdi yada savurdu başka yerlere
Attı bir kenara ve küçümsedi
Acıttı canımı bir kez daha
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.