Gül Simaya Serenat
Bakýþlarýn gözümde yanan kandil daima.
Bazen çayýmdaki dem her dem gönlüme hüma.
Nisan yaðmurlarýyla yað gönül topraðýma.
Ey adý gülden mülhem melek soylu gül sima!
Sorsalar güzel diye seni misal veririm.
Yaðmurunda ýslanýr gözlerinde eririm.
Ne taht ne taç isterim senden baþka cihanda.
Bir tebessümün için daðlarý deviririm.
Sana dair ne varsa benim için mukaddes.
Seni söyler hurufat seni ilham eder ses.
Sana mekan yüreðim aþka ebedi adres.
Seni solur ciðerim zamana nefes nefes.
Bu ihtiras bu sürgün biter mi acep bir gün.
Senle dolu ömrümde meçhul ati belli dün.
Yollar kürtün baðlamýþ ufuklar sisli puslu.
Bir selâmýn gelirse benim için o düðün.
Gözlerin bir efsane þiirlerimde ahenk.
Seni anlatýr bana yedi tepe yedi renk.
Veda bile etmeden çekip gittin ansýzýn.
Çiçeklerin içinde ancak güller sana denk.
Ankara,23.02.2010 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.