ANNE

Paslý bir ranza,
Adalet bakanlýðýndan bir battaniye,
Bir parça da gökyüzü düþtü payýma anne.
Katre katre tükensemde,
Zerre kadar piþman deðilim.
Bakma sen ifademe..

Çocukken sorardým ya sana anne:
"Bu güneþin olmadýðý yer yok mu nereye gitsek orda" diye,
Burda güneþ yok anne.

Ben zaten güneþi bir kere bulmuþtum,
O’nu da sen bilmezsin kaybettim ben anne.
Hep hilal kaldým,
Gündüzleri deðil geceleri aydýnlattým.
Güneþ gündüzde kaldý,her yaným karanlýk þimdi.
Ay-Yýldýz oldum ben anne
Bir tek YILDIZ’m var artýk,
O’nun ýþýðýda yeter bana anne..

Anne be..
Acaba canýný yaktýðým,eðlendiðim kýzlarýn ahtý,vebalimi var üstümde?
Sanki bütün belalarý saldýlar bir bir üzerime..
Ýyi de anne düþürmedim ki ben hiç birini dillere.
Hem sen tembihlemedin mi "sevapta günahta gizli" diye,
Ben senin sözünden hiç çýkmadým ki anne.
Býrak onlar beddua etsinler anne,
Ben senin dua’larýnla yaþadým
Senin dua’n bedeldir hepsine..

Kimse kötü konuþamaz senin için anne,
Keserim o dilleri yemin olsun bacýmýn üstüne.
Sen hep gülmelisin aðlama sakýn anne,
Sen yas tutma die ben kýrar dökerim rabbimin izniyle.
Benim anam aðlamasýn BANANE!
(arap-26/12/09)

Sosyal Medyada Paylaşın: