Kendi Sesine Yabancı

Gitgide daralan bir oyun bahçesi
Ve uçurumlarda bir kýz;
Elinde bir dilim ekmek,
Bir tutam acý biber,
Bekleyip durur yorgun sokaðýn baþýnda!..

Yüreðinde kýrýlgan umutlarý,
Cebinde buruþturulmuþ yaþam düþleri,
Rüzgarý görmeden savrulmuþ saçlarý,
Bekleyip durur yorgun sokaðýn baþýnda!..

Yüreði kýþ baþlangýcýnda,
Gözleri karanlýðýn kadranýnda,
Öper yalnýzlýðýn soðuk yüzünü
Sayacý bozulmuþ bir yaþamýn elinde!

Gölgesi büyüdükçe elleri üþüyen,
Hýzý oranýnda adýmlarý yavaþlayan,
Kendi sesine yabancý
Uçurumlarda bir kýz!..
Gecikmiþ zamanýn koynunda
Yüzüne çarpýlmýþ yaþamýn hilesi,
Gözüne çekilmiþ renksiz perdesi
Bekleyip durur yorgun sokaðýn baþýnda...

Eskiden olduðu gibi duvarlarý delseydi bakýþlarý,
Sancýyla doðmayacaktý bugün yabanýl aþklarý
Ve topraða dönük kardelenler arasýnda
Kar tutmayacaktý artýk þakaklarý...
Uçurumlarda bir kýz...

Rukiye Çelik
21 Þubat 2010 /ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın: