kesilen her soluğumuzda nefret

gecelere kanat sürterken
acýya döl verir oldum þimdi
çýðlar büyütürken yüreðimin
en kuytu köþesinde üþüyorum
gölgesinde çöl ateþi nefretinin

aldýðýmýz her solukta deðil
kesilen her soluðumuzda idi duruþumuz
titrerken çözülürdü hayat halbuki
anlarýmýzda karþýsýna dikiliþimiz de

ama bilki
öfkenin ahusu aðýrdan yavþarken damarlarýmýz da
çakýþacak deli bir rüzgarýn kollarýnda kin
yaðmurun tuzu su olup da ýslatýrken

canhýraþ feryatlarýyla çarpýþacak nefretimiz
perçemlerinden düþen ninnilerle gece de
sýðýndýðým karanlýk duvar diplerinden sýyrýlýp
ölen kandilimin cýlýz ýþýðýnda yýkanacaðýz

ve aþk olup yaðacak ýslak bedenlerimize
sancýlý miladýmýz.

mersaus 13/06/200...ayýn þavkýnda ateþ böcekleri













Sosyal Medyada Paylaşın: