GÖTÜRÜN

Ey yaðan yaðmur!Ölümü de götür.
Sonunda ayrýlýk var her þeyden kötüdür.
Hayatýn bize ilk vedasý, büyük öcüdür,
Toprakla birlikte, ölümü de al ellerine götür!

Bir gün gözlerim kapanýrsa diye,
Aðlarým , baþým yastýkta, derinden derine...
Geri dönmek deðil de hepimizin esas yerine,
Korkum ayrýlýktan...Hüzünler býrakmaktýr geriye.

Sorarým kendi kendime evlatlarým ne olur?
Bilirim zor annelerini arar durur...
Acýlarý þimdiden yüreðime vurur,
Ah yaðmur!Sýmsýký tut, býrakma,ayrýlýk bedenleri kavurur.

Ben deðil miydim gören anne acýsý?
Ama daha betermiþ evlat yarasý.
Dinmez oldu içimdeki sinsi sýzý
Kara bulutlar, rüzgar.Götürün o hýrsýzý.

Allah’ýn emri elbette olacak,
Tadanýn aklýnda tatmayanýn kalbinde kalacak,
En zoru da sevdiklerinden kopmak olacak.
Sonra gelse olmaz mý?Ruhum dünyaya doymadan sýlaya varacak.

Fadime Kahraman
Sosyal Medyada Paylaşın: