Bende Kalsın Çocukluğum

tütün zehiri, avuçlarýmda ki yýllarýn izi
ikibin deðil milyonlarca duygu zehri
kabullen hadi/ biri senin
göreceksin ellerine alýnca ellerimi

suç denizine at boð gözlerimi
vicdanýný pazarda yýka
sat satabilirsen sözlerini
geriye kalan umutlarýnla

rahatla, dostlar alýþveriþte görsün seni
taný bir seni/bir beni
oyuncaklarýmý bulabilirsen hani
bir de yýldýz koparabilirsen gök yüzünden

çocukluðumu diyorum, çocukluðumu
bedeli gençliðim olsun
ver bana saf yanýmý
mahsum duygularýmý

savunmasýzlýðýmdý belki güzel olan
düþünmeden fýrlattýðým topaçýmdan çýkan ses
beni hayata baðlayan
korkularým da sýðýndýðým aðaç gövdesi

ne cehennemin ateþi yakar saf yanýmý
ne ciddiye alýnýr öfkeli bakýþým
sevilir toprak lekesi olan yüzüm
ve hiç bitmeyecek sanýrým ömrüm

çocukluðum, çocukluðum
sabah doðan güneþtir
akþama/ nasýlsa çok var derim
yaz mevsimi uzun günler
alýn benden gençlimi, alýn benden gençliðimi
özde kalsýn çocukluðum...


21 þubat 2010/nilkurt




Sosyal Medyada Paylaşın: