GÖNLÜM

Ey kalbim eðer birgün, rastlarsan sevdiðine
Onda doðum niþaný, bulamazsýn, arama
Serap misali kayar, inanma gördüðüne
Yine de sýký sarýl, sakýn onu karama.

Gerçek sanýp gölgeyi, yýllarca koþamazsýn
Çok hoþ gelir insana, hýþýrtýsý kavaðýn
Her dem önüne çýkan, engeli aþamazsýn
Akýntýya bak hele, sýcak gelir savaðýn.

Ömrümün ýzdýrabý, elbette bitecektir
Süsle gönül sarayýn, Sultanýna darýlma
Hayat; Hep uyusan da, ileri itecektir
Kalabalýk içinde, gayrýlara sarýlma.

Ayýk bak Cemaline, ateþ var gözlerinde
Kayýp yere düþerken, ellerinden tutarsýn
Boþ götürürsen kabý, hikmet çok sözlerinde
Dolu ise kab kacak, sen zokayý yutarsýn.

Aðlama didelerim, sabahýn seherinde
Güller açýlmýþ yine, þimdi bülbül uykuda
Zifiri karanlýðýn, bir baþka seferinde
Bulursun al goncayý, beklersen bu kuytuda.

20.02.2010
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: