düşlerin ağladığı yer...

.............sana yazmamla baþladý herþey
mazideki yaþadýklarýmýz geldi aklýma
sonsuzluk adýný verdiðim
yüreðimde sönmeyen sevdam
sen geldin aklýma çakýldýn mýh gibi....

kendimle yüzleþiyorum þimdi
kendimi avutmaya çalýþýtýðým anýlarýmýzla beraberim
yüzümde aðlayan tebessümler oluþuyor
zaman geçmek bilmiyor
yaþamak ise anlamsýz þimdi
herþey yaðmur altýnda ýslanmýþ gibi
ben ýslak , gözler ýslak, yürek ýslak


..........özlediðim insan!
güneþin sýcaklýðý gibi hasretin yakarken içimi
hain düþüncelere kapýlýpta
unutmayý asla düþünmedim seni
hasretin kor alevinden bir kürekte ben aktardým yüreðime


yandým!
yanarken acý çekmediki bedenim
bu acý,
acý sayýlmazdý
nedensiz gidiþleriinin yanýnda.

ruhumu okþuyor yalnýzlýk
sensizliðin girdabýnda boðulurken hayallerim
boðulu gözlerle bakmayý öðrettin hayata
anlatmak yetmiyor bazen

yaþamak!
Yaþamak lazým bazý þeyleri
dokundurmak hasretini beyaz sayfalara
satýrlarýma kan akýtýrken özlemin
biliyordun
yüreðiminde kan aðlayacaðýný
düþlerime barikatlar kurarken amalarýn
herþeyden geçmeyi öðrendim ama....

Sosyal Medyada Paylaşın: