açmamayý becerebiliyorsak her çalýþýnda kapýyý
evde yokuz süsü verebiliyorsak
parmaðýný zilden inatla çekmeyene
sessizliðimizse cinayet aletimiz
ve gülebiliyorsak kýs kýs kapýdakinin haline
kadehleri çýkarmanýn vakti gelmiþ demektir
mezeleri ben yaparým
siz ne içeceðimize karar verin
fikrimi sorarsanýz illâki “efe!”
daha kolay evet dedirtebiliyorsak
þu erkek milletine
her hayýr deyiþimizde
on gün kadar uzuyorsa ömrümüz
gönlümüz kýrýlmasýn diye
kýrabiliyorsak titremeden içimiz
doldurmalýdýr artýk rakýlarý kadehe…
pek bir keyiflendim/ sek içeceðim bu gece
sizinki nasýl olsun/ buz alýr mýydýnýz?/ peki.
memnuniyetle...
dert dinlemekten vazgeçtiysek uzun zamandýr
geçmiþimizi dinlemenin boþ’luðu
dank ettiyse nihayet
insan olmayanlarla uðraþmýyorsak çoktandýr
adam etme illetinden kurtulabildiysek hele
artýk kaldýrmalýyýz kadehleri
haydi þerefe!..
doluyorsa gözlerimiz
kürtçe bir türkü süzülürken meclise
rus salatasýnýn tazeliðinden doðan sohbet
dönüyor/ dolanýyor…
ve mutlaka geliyorsa rahmetlilere...
yutkunmak olmaz!
hafif baþým dönüyor/ bir zahmet siz alýverin
mendiller…
karþýdaki vitrinin üst çekmecesinde.
kýzlar…
biz öðrenmemiþ miydik ömrün kýsacýk olduðunu
hüznün her halükârda yine hüzne kavuþtuðunu
ve dillendirdikçe hatýralarýn daha da koyduðunu
öyleyse gözümüzdeki bu yaþlar da ne
hüzünlü bitsin isteseydim yaþlanýþýmýza derdim
oysa bu þiir gün be gün akýllanýþýmýza içecek
o halde son kez kadehler ele
ve sofrayý ben toplarým
haydi evlerinize...
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.