Kaba
Kaba
kabaydým
baharý unutmayacak kadar
sokaklarý bakýþlarýnla göðüslediðime
inanmayacaðýn kadar kaba
ne benzim soluk ne de sözsüzüm oysa
sevmek bütün içeriklerimi alýyor ellerimden
eni konu
ve çiçeklerimin konuþmasý gibi
nisan yeþiliydi seni seyreylemek
kabaydým
kaba
kabaydým
sen olmayacaðýn için hiç yanýmda
kuþlarýn
ikindi çýðlýklarýný unuttuklarýný
düþünecek kadar
kabaydým
kaba
kýrdým
düþlerindeki yerini o acý boþluðun
gece uykusundan korkar oldu aklým
aðrýyan yanlarýmýzla benzerken birbirimize
ayný kuþaktan olduðumuzu
ölümlerle anmayý istemeyecek kadar
kabaydým
kaba
seni düþlemeyince aðýrlaþýr gözlerim
sanki sadece acýysan benim içimdesin
içimdeki baharýn yalýn yeþili deðilsen
mevsimler umutsuz
yapraklar uykuya geçsin diyerek
saçlarýmý okþamaný isteyecek kadar
kabaydým
kaba
annemin kýrýk saadetine hayýflanýrken ömrüm
avuçlarýmýn son kýrlangýcý olacaðýný
tasavvur edecek kadar kabaydým
tutkunun viþne çürüðü ya da kavuniçi
artýðýyým ben
sen saplantýlý
üstelik
zamanýn tehditlerine
pabuç býrakmayacak kadar
kýþkýrtýlmýþ öpüþme atlarý olduðumuzu
yazacak söyleyecek dahi bir kabaydým
kabaydým
kaba
Kaðan Ýþçen
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.