Gözlerin Esir Aldı,
Gözlerin…
O gözler esir aldý,
Benden ýraksýn,
Gönlümden ýrak deðil,
Tanýr mý mesafe,
Gel desen koþarak gelirim,
Yoksun…
Garip kaldým,
Baþka atmosferdeyim sensiz,
Ve bir o kadar yabancýyým her þeye,
Bulaným yok,
Kendimi bir bulan olsa,
Gözlerin…
O gözler esir aldý,
Sensizliðin sesi kulaklarýmda çýnlarken,
Buz kesilir bedenim,
Tenim tenini ararken,
Yokluðun realitesi yüzüme tokat gibi iner,
Ýrkilirim,
Zefiri karanlýða gömülürüm,
Sesimi duyan yok mu?
Gözlerin…
O gözler esir aldý,
Bakýþlarýnýn bakýþýnda kaldým,
Senli yaným bahar bahçe,
Zevkin doruklarýnda,
Sensiz yanýmdýr cehennemi aratmayan,
Uykusuz gecelerin tanýklýðýný,
Ay ýþýðýnda raks eden yýldýzlar yaparken,
Baykuþ naðmeleridir,
Yarasalarý rahatsýz eden,
Ýçimdeki sýzýnýn gölgesi düþerken duvara,
Göz pýnarlarýma düþer ince taneler,
Yükün aðýrlýðý altýnda ezilir,
Taþýyamaz sensizliði bu yürek,
Ýsyan kokar duygular,
Dönebilme ihtimalidir bastýran,
Yoksa göze alýrým her þeyi,
Ölümden ötesi var mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Şah YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.