Sen yürürken evet sen yürürken kaldýrým taþlarýnda Ve altýnda o sokak lambalarýnýn Sessiz çýðlýðý yüzüne vuruyordu tüm yaþanmýþlýklarýn Ve sen evet sen sadece yolda yürüyordun Gecenin karanlýðýnda þehrin dar sokaklarýnda Kaybolan kendini arýyordun. Aslýnda bulduðun ama kaybettiðini sandýðýn Etrafýnda ise ýlýk bir rüzgar adý yalnýzlýk, Kapýlmýþ yürüyordun... Gözlerinde iki damla yaþ yanaklarýndan yavaþça süzülüyordu, Sözlerin bittiði yerde Ve adresler hep ayný yola çýkýyordu. Sen ise sadece yürüyordun binlerce mil ötede Ve senin yürüdüðünü hisseden, yine binlerce mil ötede bir kalp vardý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
doğan08 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.