evet ben çocuk doðdum
öyle ki ilk adýmlarý silik oldu
ilk gülüþüm boþtu babam kimdi bilmedim
bir tek kiþi sahiplendi kucaðýnda
annem tüm sýcaklýðýnla
onun kokusu karýþýk terlerle kaplýydý
ama bir an olsun yüzüne vurmadým
büyüdüm sessiz bir þekilde
her gece aðlama krizlerine girerdi
þahitlik ne kadar acý olsada susardým
sormak isterken bir el tutardý sanki beni
ve yüzüm eðilirdi
belki de sorun ben olmaktan kaçardým
bilirdim bir lokma ekmeðin nelerden geçtiðini
bilirdim bir yudum suyun namýna kimlere köle olduðunu
bir bayram günü
o yoktu ne kadar sarmak istesede beni
zaten bayram hanemize pek uðramazdý
yalnýz hatýra sayfamda bir an kaybolmadý
beden yorgunluðundan kaçýrdýðý papuçlarým
eksik býrakmak istemedi yavrusunu bayram sevincinden
o benim annem
ne kadar utansada
alýn teri namussa sizin adýnýza
benim namusum onun göz yaþlarýnda
ben uyurken gelirdi yanýma
gece yarýsý severdi saçlarýmý saflýðýnca
yaþ damlacýklarý düþerken suretime
usul usul silerdi kýyamazdý canýnýn parçasýna
göz kapaklarým ne kadar durmasada
çaktýrmazdý katýlýrdý sesiyle o tatlý oyuna
anne
sen benim herþeyimsin her kez seni dýþlasada
olsun kimin umrunda
biliyorum ki cennet senin ayaklarýnýn altýnda.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.