Saklayamazsýnýz hüzünleri cebinizde
Baldan tatlý öfkenizi
Avuçlarýnýzýn içinde tutamazsýnýz
Tanýmsýzdýr acýlarýmýz
Þekli þemalý çizilemez
Bir kaba koyamaz,
Boyutunu gösteremezsiniz kimselere
Göz yaþlarý,
Bilinir ki
Gülerken de süsler yanaklarýmýzý….
Uykunuzun þeklini çizemezsiniz
Çalamazsýnýz rüyalarýný gecenin
Sevincinizi
Yada
Duyduðunuz hazzý ifade ederken
Yaþadýklarýnýza
Somut bir hudut çizemezsiniz
Kurþun delse döþünüzü
Parmaðýnýza iðne batsa
Canýmýzýn yandýðý yerde ikamet eder can
Öfkeyi göremez,aþký okþayamazsýnýz
Ellerinizle
Var olduðunu bildiðimiz
Ama hiç görmediðimiz bir duygu
Aþký
Sevgiyi
Çok,
Çokk,
En çok diye tanýmlamaktan baþka
Nasýl izah edebiliriz ki?
Dövmek istesek öfkemizi
Hüznümüzü paralayalým desek
Aþka sopa atamazsýnýz
Hüznü
Sevinci
Acýyý
Öfkeyi
Aþký
Farazi tanýmlar insanoðlu
Görmez þeklini
Aðýrlýðýný rengini bilemez.
Ýnsan bu duygularý yaþar sadece…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.