YORULDUM
Çok geç kaldým yarýna ezildim zamanlara
Artýk hiç bir güvenim kalmadý insanlara
Bir neden arýyorum bütün yaþananlara
Yaþanmýþ yaþamlarý yaþamaktan yoruldum
Ýnandýðým deðerler kalkmýþlar tedavülden
Yazdýðýmýz isimler silinmiþler sahilden
Koparýlýp atýlmýþ dikenler kalmýþ gülden
Solan tüm çiçekleri düþünmekten yoruldum
Bir çýkar kavgasýnda kardeþ kardeþe küskün
Bir gönül tarlasýnda aþklar aþklara sürgün
Bir haklý haksýzlýða çýðlýk çýðlýða suskun
Ben bu suskunluklarýn seslerinden yoruldum
Meyerse benden baþka herkesin tuzu kuru
Meyerse tüketilmiþ insanlarýn onuru
Yarabbim beni senin þefaatinle koru
Ben kendime kendimi anlatmaktan yoruldum
Alýþamadým gitti bir türlü bu gidiþe
Yaþadýkça elimden düþmedi biran þiþe
Hep korkular acýlar hep kuþkular endiþe
Ben bu görünmezleri görmemekten yoruldum
Hýzýr Ayder
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.