yüreðimde dinmeyen bir sýzý
yakýp daðlar her yanýmý
sarar tüm bedenimi
yarýnsýz umutlarýmýn sessiz çýðlýklarý
ruhum acýr
sahipsiz gözyaþlarý düþer gözlerimden
tutunamaz kirpiklerime
kan olup akar ihanetin paslý hançerinden
geçmiþim salývermez benliðimi
yarýnlarý elinden alýnmýþ müebbet mahkum misali
gidemediðim her yerde, alamadýðým her nefeste
omuzlarýmda yaþadýðým acý tatlý her hatýra
sýkar boðazýmý sanki koca bir boa yýlaný
gökte dolunay kimliksiz, ýþýldamaz artýk
mehtaplý geceler masallarda kalmýþ
aþk þarkýlarý çöpe atýlmýþ, yakýlmýþ
þiirler i mgesiz, sevgisiz
mahremiyetini saçmýþ dizelerine þiirsiz þaircikler
yazýk
Ýsrafil’in Sur’u kulaklarýmda bugün
kýyametim geldi
hoþça kal ey vefasýz sevgili
prangalý ruhumun son duraðý Araf
belki huzursuzum
ama biliyorum ki
orada sensiz mutlu olurum
Banu uludaÐ