Bir meyvecim var pazarda Gönlüm gider Elmasý memleket adýndan.
Bir akþam Hava kararmýþ Pazar atar adýmlar; Arabasý elimde pür telaþ Týngýr mýngýr…
Geldim meyveciye. Ampulleri yakmýþ fakat idare. Fiyat da düþmüþ ne âlâ, Alelacele doldu poþet elma!
Bir gurur eve vardým -Ohh, pazarý da yapmayý baþardým Dedim ve Bir tepsiye döküp elmalarý Hepsinde birer ikiþer Ufak ufak siyah izler Suya bile tutmadan, kafam bozuk Bir hamle býçaðý kaptým, kestim hemen birinin yanýndan:
-Ahh caným!... Küçücük siyah aðzý Kývrým kývrým pembe kurtçuk! Rahatsýz oldu tabii, Pek sevimliydi , dayanamadým, Pardon diyesim geldi: -Çok pardon! -Evini baþýna mý yýktým!... -Bu benim de ama! Baya bir seyrettim tatlýlýðýný Ne de olsa yediði elma…
Velakin,
O günden sonra her alýþýmda, Siyah lekeli olanlarý aradým. Yine bir yakýn olsak dedim, Elmadan tatlý bir kurçukla!...
-Seçtiðim elma mý, kurdu mu, demeyin!
Sevgi bu da…
ezgi ç. 16.02.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
sarı yapraklar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.