Sen konuþuyorsun uçuþuyor kelimeler
Kanatlarýnda rüzgar taþýyan özgür kuþlar
Uçup duruyorlar ufkumda
Sen konuþuyorsun aþk kendini yaratýyor
Sen susunca heybetli bir dað yolumu kapatýyor
Yol vermez kervan geçmez öyle ketum
Ne söylesem maðaralarda yankýlanýyor
Sen susuyorsun en güzel renklerini siliyor hayat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
ağaç sanki annemsin MİNEL AŞK bitmeyen özlem şizofrenik melankoli BENİ BEKLE öylesine bir aşk SEN ucuz Bir Yanlış Anlamadan İbarettir Hayat