SUSTUM!..

Gözlerinde kalkarken son ayrýlýk treni;
Nereye böyle diye sormaman için sustum…
Beþ paralýk ettin ya sana meftun kalbimi;
Benden arta kalaný yormaman için sustum…

Böyle umut ederken son kurþunu sýktýn ya;
Yerle – yeksan eyleyip hayalimi yýktýn ya;
Gölgen oldum boþuna seveninden býktýn ya;
Mezarýmýn baþýnda durmaman için sustum…

Her ayrýlýk sonunda birkaç damla akar ya;
Hani gülen gözlerin matem rengi takar ya;
Hani seven aþýðýn yaban olur bakar ya;
Silah gibi kaþýnla vurmaman için sustum…

Katar katar dertlerin en baþýnda benim ben;
Gökler aðlar sanýrsýn gözyaþýnda benim ben;
Keder olmuþ yokluðun tektaþýnda benim ben;
Saati vuslatlara kurmaman için sustum…

Aðlýyor sevmediðin hep derinden derinden;
Diktiðimiz her gonca kurudu kederinden;
Sol yanýmda taþýnan çýktý artýk yerinden;
Kanattýðýn yarayý sarmaman için sustum….

“Bin avcýnýn vurduðu ceylanýn yarasýnda;
Arayýp bulsan beni kaþla göz arasýnda!!..

Ali ALTINLI – 13/02/2010
Saat:21:36

Sosyal Medyada Paylaşın: