Gece olunca; El ayak çekilince, En kadim dostum, yalnýzlýðýmla sohbete dalýyoruz... Eskilerden konuþup,maziyi anýyoruz. Hani olur ya, belki eski günler geri gelir sanýyoruz, Birbirimize hep yalan söyleyip, birbirimize kanýyoruz.. Aslýnda boþ hayalden ibaret hepside, bunu ikimizde biliyoruz.. Biz ancak, birbirimizi hayallerle avutuyoruz.. Aslýnda; Yaðmur yüklü bulutlardaki damlacýklarýn, Çatlamýþ topraða düþmeyi beklediði gibi; Bende seni bekliyorum sevgilim... Her gece uykumdan aðlarayak uyanmalara alýþtým artýk.. Aðlamadan uyandýðým her gecenin sabahýnda, Soruyorum en kadim dostum yalnýzlýða, beni unuttumu diye...
12-02-2010
Nur UYGUN Sosyal Medyada Paylaşın:
Nur UYGUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.