YA HÜSEYİN

Destursuz makamýna, giren sensin Hüseyin
Oyun için sýrtýna, binen sensin Hüseyin
Can Efendime en çok, gülen sensin Hüseyin
Sen beyinler çölünde, açan gülsün Hüseyin.

Ben mahþere varmadan, günahlarým tartýlsýn
Üzerine yaðmayan, þu bulutlar yýrtýlsýn
Kokladýkça ciðerim, bedenim kurtulsun
Sen gönlümün çölünde, açan gülsün Hüseyin.

Susuzlukta çaresiz, nefesin ahidisin
Tüm zamanlar içinde, yiðitler vahidisin
Maðarada aþikâr, ruhumun þahidisin
Sen insanlýk çölünde, açan gülsün Hüseyin.

Sevmemiþ nerden bilsin, inançsýza zararsýn
Kurusun yezit nesli, ahireti kararsýn
Yaralý iken bile, yaralarý sararsýn
Sen bahtsýzlar çölünde, açan gülsün Hüseyin.

Yüz yýllara sýðmayan, alemin heybetlisi
Fatýma anamýz ve (Hz.) Alinin kýymetlisi
Resulullahýn (SAV) munis, biricik sevgilisi
Sen kerbelâ çölünde, açan gülsün Hüseyin.

18.12.2009
Ahmet Çelik

Deðerli dostlarým; Muharrem ayýnda yazdýðým bu þiiri, internetim olmadýðý için o tarihlerde sizlerle paylaþamamýþtým.
Sosyal Medyada Paylaşın: