biz de istedik pembe düþlerden sonra
buz mavisi sabahlara uyanmayý
fena mý olurdu
alnýmýzdan öperek uyandýrýrken annemiz
babamýz açsaydý yan odada radyoyu
aralanmýþ pencereden sokaða salýnan
türkülere karýþsaydý kýzarmýþ ekmek kokusu
biz de biliyorduk sabahýn erken vakti
en güzel sesin
çay bardaðýnda dönen kaþýktan çýktýðýný
bir de kuþlar elbet/ cývýl cývýl öten kuþlar...
anne yoksa/ yoksa baba
türkü söylenmiyorsa radyoda
ve çay kaþýðý dönmüyorsa bardakta
insan fark etmiyor buz mavisi sabahlarda öten
þen þakrak kuþlar olduðunu
neyimiz eksikti ötekilerden bilemedik de
neyimiz fazlaydý ezberlemiþtik
aðrýmýz/ sancýmýz/ yürek sýzýmýz
ki bu sýzý öksüzlüðün sýzýsýydý
daha bir derinden gelirdi/ en derinden...
bu sýzý yapmýþtý bizi iki bedende tek yürek
ve bir yemin ki dilimizde pelesenk;
biz benzemeyecektik kimseye
ve kopmayacaktýk birbirimizden ölünceye dek
sýrf bu sýzý yüzünden
sýrf bu yemin yüzünden
ötekilerden daha erken öðrendik
dýþýmýzdaki derdin çaresini içimizde bulmayý
biz de istedik
buz mavisi bir günü sindirip tenimize
gül kurusu akþamlara kapanmayý
oysa kapanmadý gözlerimiz
incecik damlalarý dökmeden evvel
bir de yaðmur elbet
bir ninni gibi usulca dokundukça camlara
biz de istedik gül kurusu düþler kurup uykulara dalmayý
biz bildik ki
öz bir anne öpmedikçe o nazlý yanaklarý
iþitmezdi kulaklar yaðsa da yaðmur ninni misali/
sabahlara dek...
bozmayacaktýn yeminini ah!..
beni býrakmayacaktýn
biz seninle ikimiz
kalbinde üvey acý aðýrlayan çocuklardandýk
söylesene þimdi bana
buz mavisi mi/ gül kurusu mu
yoksa katran karasý mý
senin vicdanýn ne renk?
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.