Dök artýk içini dök hiçbir þey kalmasýn Belki o zaman özgürlüðüne kavuþursun Susma attýkça içine kara topraða gömülürsün Dillensin çýksýn ortaya birazda için huzurla yunsun
Þu hayata gönlünü açtýn serdin her yerlere Hiç karþýlýðýný beklemeden uzatýrken elini Her seferinde yüreðinden bir parça aldý Attý ta derinlere hiç çýkmasýn oradan diye
Þimdi etrafýna boþ boþ bakýyorsun Bir kýrýntý kaldý mý diye karýþtýrýyorsun Hüzün dolu gözlerle hala sevgi arýyorsun Söyle bu zalim dünyaya vereceðin kaldý mý?
Sevgiyi damla damla akýttýn yüreklere Ne kaldý ki sana çölleþti adeta kalmadý tükenenlerden Serptin çayýra çimeme umudu da daðýttýn gene Derleyip toplayýp bir getiren olur belki sana diye
Nihal
Sosyal Medyada Paylaşın:
47nihal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.