akşamdan sabaha durmaz gelirim
Gül yüzlüm hasretin burnumda tüter
Akþamdan sabaha durmaz gelirim
Diyorsun ki “ayrýlýk ölümden beter”
Dizimi altýma kýrmaz gelirim
Gurbette günleri ahu zar oldum
Garip kaldým yeri yurdu dar oldum
Düþtüm ateþine yandým nar oldum
Artýk bu ellerde kalmaz gelirim
Duydum ki saçýna kýna yakmýþsýn
Günden güne yollarýma bakmýþsýn
Özlemle acýya boyun bükmüþsün
Daha yad ellere sormaz gelirim
Bir sabah seherde düþerim yola
Aþarým daðlarý vermeden mola
Ecelle karþýnda dursam kol kola
Kanayan yaramý sarmaz gelirim
Yükümü yükledim kara kediye
Yeþimden bir yüzük aldým hediye
Zaman kifayetsiz kalýr mý diye
Saati yediye kurmaz gelirim
Ozanca bir beden göz yaþý dolu
Zehir e dönüþtü gönlümün balý
Önümü kesse de müfreze kolu
Kadýya ifade vermez gelirim
Ozanca/Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.