hayat manifestosu
............................................................bu sana son adýmým be hayat!!!
’bundan sonrasý hayat’...
deyip baþlýyorsun yaþamaya
öyleya,nefes ordaysa kafes burda
ve dönüp bakmak geliyor aklýna
geçmiþe,ardýnda býraktýðýn onca zamana
hiç durmadan yaklaþýrken ölüm
’bundan sonrasý hayat’ demek...
neye yarar,hayatmýþ!
göreve hazýr fahiþe gibi soyunurken sevinçler
bir geceyarýsý baskýnýyla bir ömür giderken
kimin umrunda yaþamak
-Yaþatanýn hatrý da olmasa-
bir alkýþ ve bir kelepçe...
bazen sessizce kavuþturur ellerini
ve tutukluluk nedir anlarsýn
bileklerin öpüþünce soluksuz
zembille bir soru iner;
sen kimde tutuklu kaldýn?
kaldýrýmlar mahkumken kaldýrmaya
en yola gelmezleri,sorgusuz sualsiz
velevki beni taþlara baðlayan tutkaldýr
dilime yosun misali sarýlmýþ bu ezgiler
ve en yanýk makamýyla isyan
yaþamak için,yaþamam için ellerimden tut kaldýr
hayatýn içinde olmayan bir parça ömrü
düþünmeden,taþýndým;bundan sonrasýna
hani hayatya bundan sonrasý,
bir gerçeðin daha býraktýðý acýmasýzlýkla
bundan sonrasý hayat/mýþ
öncekine biraz inat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.