Ebruli Çerçeve

Çocukluk yýllarýmýn kokusu
Esiyor her yanýmda.
Islýðýný unutmuþ rüzgar,
Sensiz günlerimin içinde çýrpýnýyor.
Ardýndan ýslatýyor,
Yaðmur yüklü bulutlar tarlalarý.
Ýki dað arasýnda kalan vadiler gibi,
Tümcelerimin arasýnda kalýyor
Sana olan özlemim.
Solgun bir elveda sýzýyor,
Kalbimin içindeki ebruli çerçeveden.
Ve savrulup duruyorum
Bu ýssýz kalabalýklarda.
Ellerini omuzlarýmda,
Nefesini yaný baþýmda
Hissediyorum ama,
Baþka gezegenlerde
Yaþadýðýn için sen,
Özlüyorum teninin kokusunu.
Özlüyorum seni annem;
Bitimsiz ve tarifsiz duygularla.
Aysel DURMUÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: