EVLADIM

Mihnetle yaþamak ne büyük illet,
Muhannet ölümden zor be evladým.
Baþý dilencilik, sonrasý zillet,
Neresinden baksan hor be evladým.

Sefalet içinde çeksen de çile,
Her iþte mutlaka hayýrlar dile,
Say-ü gayret eyle, el açma ele,
Ýstemek ateþtir, kor be evladým.

Pazarlýk gücünü sakýn bitirme,
Ýtibarýný artýr, güven yitirme,
Onurunu koru, kem söz getirme,
Ýdrakini zorla, yor be evladým.

Lekesi deðmesin para kirinin,
Ýnan ki; canýna okur dirinin,
Kredi notlarý düþen birinin,
Olmaz mý? Yüzleri mor be evladým.

Elinden gelseydi; harisin merdi,
Denizleri içer, dünyayý yerdi,
Sinsi bir virüstür, ahmaðýn derdi,
Devasý bulunmaz, çor be evladým.

Heba olup gitmez hayýrlý emek,
Canýmýza minnet helal aþ yemek,
Yaralýya sorma, bunlar ne demek?
Tertemiz gönlüne sor be evladým.

12.02.2010…..Mustafa YARALI


Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet İYYA……. ÖNCE EDEP ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?