PAYIMIZ
Hava berraklaþtý, sular duruldu,
Billur gibi akar çayýmýz bizim.
Deprem kuþaðýna zincir vuruldu,
Nur ile uslandý, fayýmýz bizim.
O dünkü öfkeler vahþi aslandý,
Pençesi kýrýldý, diþi taþlandý,
Kurtlar tavþan oldu, eþek yaþlandý,
Küheylana döndü tayýmýz bizim.
Kitaplarým yandý, kül oldu terek,
Kudret kitabýný okuyor yürek,
Savaþ bitti artýk, oka ne gerek,
Dümdüz oldu; eðri yayýmýz bizim.
Tenzihin kendidir iþlenen her iþ,
Misal âlemidir teþbihe veriþ,
Zuhurdan ibaret geliþ ve gidiþ,
Kaderle paralel rayýmýz bizim.
Binlerce okyanus, tek bir katremde,
Varsýn geda yazsýn erlik rütbemde,
Gökteki yýldýzlar gönül kubbemde,
Güneþle beraber ayýmýz bizim.
Aynaya döneli varlýk ve yokluk,
Sýrra kadem bastý açlýkla tokluk,
Meðer bir vücutmuþ görünen çokluk,
Birden bire döndü sayýmýz bizim.
Gönül âlemine boþa dalmadýk,
Onu özde bulduk, sözde kalmadýk,
Yazýlan rolleri çok geç anladýk,
Yaralý olmakmýþ payýmýz bizim.
11.02.2010…….Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.