KARAMSAR

KARAMSAR

Bir meleðin feryatlý acý çýðlýyla uyandým
Aynanýn karþýsýnda yüzüme geçmiþ týrnaklarým

Katledilmiþ bir meleðin çýðlýðý artýk çok cýlýzdý
Anladým ki karanlýk çoktan ruhuma sýzmýþtý

Göz bebeðimden sýzan kanlarým oldu mutlu anlarým
Artýk acýya baðýmlý geceye muhtaç bir insaným

Sýyrýldým tüm zaaflarýmdan yýrttým sevgiyi ortasýndan
Merhamete yol verdim gitti elbiselerim artýk en siyahýndan

Hazýrým artýk savaþa vurdum acýyý kafatasýndan
Tamtam sesleri yükseliyor zifiri karanlýklardan


Gecelerden korkun çünkü bende karanlýk þehrin anahtarlarý
Düþün peþime girelim þehre göstereyim size siyah giyen adamlarý

Her uyku bu þehre tek yön gidiþ bileti
Her yer karanlýk burada kimse görmez kimseyi

Kan pýhtýsýndan yollar ölü vücutlarla dolu sokaklar
Burada her kulak kötülüðü fýsýltýsýndan anlar

Ve ben karanlýklarýn efendisiyim artýk
Rüyalarda benden çok çekecek insanlýk.


Sosyal Medyada Paylaşın: