ne ilginçtir hayat hikayeleri tutunduğu çocukları kalmış düşlediği düşündüğü özlemlerinde çocuklarının adına hayata adamışlar kendilerini anne babaya anlatamaz işin aslını astarını kimi yalan söyler garsonum diye kimi takma ad uydurmuş kendisine kim inanacak ki bu alemde gerçek adını söylesen prim etmez ki doğru desen içinde kan ağlayan halini kim merhem olacak ki yarayı kim saracak ki her kafayı çeken içtimi su gibi durmuyormuş sonra diken diken oluyormuş tenleri hiç farkında değiller ki onlarda bir kadın onlarda bir anne bir emekçi hiç bitmez dertleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Gülcan Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.