Senle Büyüdü Sevgim

Sen beni hiç tanýmadýn yar
Sen beni hiç sevmedin.
Ellerin ellerimdeydi ya, gönül gönülde.
Bu ben deðildim sevgili,
Ben sendim o an.
Aðlarken, gülerken gözlerin
Sen benimleydin;
Dedim ya ben sendim,
Sen, benleydin.

O ilkleri alýp maziden
Bir düþün;
Tam gördüðün neydi.
Belki ta çocukluðunda sevdin beni,
Ben senle büyüdüm,
Sevgimi büyüttün kendinde,
Ben sende, sen bende.

Keþke demek neyimize,
Sevmek beraber doðmak kendimize,
Aç kalan yüreðine söyle
Yokluðunda artan sevgi
Daha bir büyüsün kendine.
Hazan yelleri geçer ömürden,
Beklet yýllanan sevgiyi.
Bil ki sevgili sevdiðin kadar,
Birikir sevgin iliklerinde,
Siner her hücrene.
Sevdinse eðer hiç keþke dememek gerek,
Hadi yürü,
Sevgin götürsün isteðin yere.

Söyle;
Gökte olan tek yýldýz mý giden sevgili,
Güneþ bir daha doðmaz mý sevgi üstüne.
Býrak keþkeleri de,
Geçmiþi geleceði baðla sevgiyle.
Olmaz diyen yaþlý gözlerini sil
Hadi yeniden baþla sevmeye.

(Þubat 2010)

Sosyal Medyada Paylaşın: