Kimsesizliðim var bu gece yollar da; Adýný bile henüz koyamadýðým ben varým. Gece uzun, yaðmurlu.. Oysa nasýl korkardým yaðmurdan, Yaðmurda yüreyenlere imrenircesine...
Hep mutlu bilirlerdi beni, Hala da öyle bilirler. Kim ne bilsin geceleri gözyaþlarýmý, Kim ne bilsin sebepleri, nedenleri, Ýçimdeki acýlarýn sesini kim nasýl duysun..
Ben varým, evet varým.. Ama kimse bilmez ruhum nerde, Yüreðim kimde, Özlemlerim kime.. Kim nereden bilecek? Ben bile bilmezken beni, kim nereden bilecek ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
_zaman_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.