Korkuyorum
Güneþ bir deðiþik doðuyor bu günlerde.
Aydýnlatmýyor kimseyi,
Aydýnlatamýyor.
Gideceðimiz gölgelerden korkuyorum.
Bir anda kararýp kalmasýndan…
Kötü insanlar hep galip çýkýyor nedense.
Yanýndakileri suçlu gösteriyorlar,
Hiç inanasým gelmiyor o suçlara.
Hani beni hedef gösterdiklerinde,
Yapmasam bile þüphe edeceðim suçlar…
Bu devirde her þey suç artýk.
Konuþmak da yazmak da,
Hatta düþünmek bile…
En aðýr geceyi geçiriyoruz.
Var gücüyle yanan ampullerin,
Yaydýklarý zifiri karanlýklar altýnda.
Hani Yýlmaz Güney’in “Duvar” filmi vardý ya;
Sanki yeniden oynuyor bu film,
“Ergenekon Duvarý” olarak.
Bu filmde oynamaktan korkuyorum.
Bir el uzanýyor.
Bin kilometre ötedeki Ýzmir’den.
Ama onlar da korku içinde.
Yazamýyorlar her þeyi.
Korkuyorlar…
Ayakkabý atölyesi kurdum diye þaka yapmýþtým,
Þimdi çok piþmaným;
Olmayan atölyeyi aramalarýndan korkuyorum.
Aslan postuna girmiþ kedilerden korkuyorum,
Peþlerine takýlýp yanlýþ yollara sürüklenmekten.
Bazen kendimi onlar gibi hissettiðim oluyor!
Atatürk’ü sevmeyenlerden korkuyorum en çok.
Özellikle de sever gibi görünenlerden.
Atatürk’ü ezbetenlerden...
Namusu ve inancý
Yüreðinde çarpan kalbini býrakýp da
Baþýndaki örtüde arayanlardan korkuyorum.
Þehrimden korkuyorum.
En çok da seçilmesinde katkým olmayan yönetimden,
Kendisince dýþlanmaktan korkuyorum.
Ýktidardan korkuyorum...
Sapmýþ fikirlerini desteklemekten.
Ve ilk seçimde oyumu vermekten.
Ve Milliyet Blog’dan korkuyorum.
Kapatýlmasýndan…
Ali Haydar Özkan
Ýlk Yayýn: 21 Nisan 2009 Milliyet Blog
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.