Ah yaramdan akan kana Kirpiðime ektiði yaþa gülen, Yazýk ki sen uzak diyârlar da Kadrini bilmeyecek sevdalara soyunmuþsun.. Asi hüzünler sararken geceni, Soðuk umutlardan baþka Tutunacak dalý olmayan ürkek çocuk sessizliðinde, Kim saklar nefesini çatlayan ciðerinde! ?
Demem o ki ben sende; Serseri anlýk bir rüzgâr esintisi, Yüzüne dokunamadan düþen Yasaklý bir yaðmur zerresi..
Silik belirsiz bir hayalde Beni andýðýn varsa bir gece, Aþkým haram,delirmiþ cinnet!
Yoksun.! Yaþam sökülmüþ gýrtlaðýmdan, Ne senden alacaðým var, Nede ölümün sinsiliðinden.. Yeryüzü yürürken üzerimde, Ben ah’ýmý kokuna banýp Kanýmla yazýyorum her yere.!
08.02.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevilay Yücedağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.