KAHIRLARDADIR GÜLÜM
Ümitlerin berisinde yaþarým,
Hayata kuytudur evim.
Gözlerim ninniye kapanmaz,
Sevgiye hasret yüreðim.
Aðartýr gözyaþlarým geceyi.
En derin kuyularda kilittedir gülüþüm.
Saklýyým hayata,bir körebe oyununda,
Yalnýzlýðým sobeler beni en sonunda.
Parmaklarým tanýmaz kalemi.
Kördür okul bahçeleri bana.
Anne sütünden önce tanýdým töreyi,
Kefenim hazýrdýr her an kurþuna.
Çýðlýklarým gizlidir yüreðime.
Öperken titrerim,bu el mi beni vuracak?
Kapanýr gözlerim,suskun dillerime,
Kahýrlardadýr ‘gülüm’açmadan mý solacak?
Yoruldum,tutmaz dizim artýk bundan böyle,
Vasiyetim bu mendil,gizlice verin yarime.
Tüm sýrlarým bohçam da emanettir anneme,
Gecelerden korkarým, beni gündüz gömün bahçeme.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.