Git ama…
Kal dememi bekleme
Yanýmda bir gölge var
Eski karanlýklardan
Senli benli, yavaþça,
Aðýr ama telaþlý adýmlarla,
Kovalýyor benliðimden kaçan meleði
Haykýrmak istiyor gözlerim
Denizler köpürüyor,
Gökkuþaðýnýn renkleri
Karanlýða gömülüyor,
Eyvah, yine mi baþa döndük?
Oysa o lüzumsuz günleri
Masallara gömmüþtük.
Bir resmin kaldý bende
Söz geliþi yani
O bile yok elimde
Ama gözlerin hala gözlerimde
Ne yapsam ne etsem derken
Yapýlacak o kadar çok þey
Yapýlmayý bekleyen her þey
Sen gidince çýktý su yüzüne,
Ama nafile, dayanamadým,
Su yüzünden bir anda
Derinlere battým.
Her þey, diyorum ya, yine ayný,
Orada bile suretini gördüm.
Çocuðunun uyumasýný bekleyen
Bir anne kadar çilekeþ,
Beklide sevinçli bir uðultu.
Amansýz bir sevinç
Masum bir üzüntü
Her þey kaybolsa da hayatta
Yeter bir çocuðun gülüþü.
Ama bu naçizane sözlerim
Çimen kokulu bir yürek için
Kýr laleleri tutar yerini zamanla
Ve zaman biter yokluðunda
Zambaklar açar seninle
Karanfiller kokar teninde
Ama hala bahçemde
Bir çiçek bile açamadý
Senin gidiþinle birlikte.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.