Polenlerini çaldýlar göçebeler Çýlgýn atlar yüzünü býraktý sulara Köhne viraneleri sýrtladý göðüsler Kumarda kaybetti menþesini. Son bir daha çýrpýndý uluorta Ensesinde balyoz gürültüsü Göz kapaklarýnda sersemlik Ýspirtolu sözlerde unuttu neþesini Matarasýnda içmeye su yoktu Vakit dar ceset buz gibi, soðuktu. Ölüler diktasýnda özgürlük paranoyasý Yaþarken yitirdi umudunu dengesini. Manzara öylesine hoþtu halbu ki Yaprak olasý geldi bir anda Gözleri kapandý derin bir hülyada Rüzgâr coþtu, O arkasýndan koþtu Dolu yaný yoktu boþtu Soydular adamýn derisini
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.