Dün Gece Seni Aldım Yüreğime

Dün gece seni aldým yüreðime
Karanlýk bir köþede, gözlerimde hüzün
Oturmuþken hýrpani düþlerle
Sen gördüm gökyüzünden inerken
Çobanyýldýzý parlaklýðýnda nuru saçtýn
Hüzün perdesi çekilmiþ gözlerime
Dün gece seni aldým, yüreðime.

Sensizliðine bürünmüþ sessizce
Bakarken uzakta açan kýr çiçeklerinde
Sahilden bir meltem esti hafifçe
Seni getirip býraktý kýr çiçeðinin tacýna
Eðilip okþadým saçlarýný
Gözlerin bana yöneldi,
Sevgi saçýldý bakýþlarýndan,
Gözlerimden geçip yüreðime yerleþti
Tozlaþma gibi, çiçek gibi sevgi doldu
Dün gece seni aldým, yüreðime.

Bedensel varlýðýmdan uzakta, berduþ ruhum
Dolaþýrken kumsalda, deniz kabuklarý sayarken,
Arkamdan bir denizkýzý seslendi;
Dönüp baktým gözleri sen, saçlarý sen,
Teni sen olan sevgi meleði,
El sallamakta yakamozlar arasýnda
Dalýp düþ deryasýna, düþünmeden
Dün gece seni aldým, yüreðime.



Sosyal Medyada Paylaşın: