SENDİN AKLIMA DAYANAN

Kendimce dert yanýyorum sana
Ýçim ürperiyor ansýzýn,kelimeler üþüyor gibi
dilim varmýyor SEN demeye,diyemiyorum sanki...
kýzýyorum kendime ve karanlýða savaþ açýyorum
ama nafile...
istemeden içiyorum cenazeme,
korkutuyor beni bu kaderimsi yol,etraf sessiz zamanlara inat halen geçmekte...
tam bir seyyar oluyorum yine
içim kýrðýn içim nefret köpürmekte.
boðazýmda düðümleniyor kelimeler yutamýyorum
ellerimle boðazýmý sarýyorum aniden
baðýrýnca aðlýyorum,karanlýða atýyorum resmini,
sancýlar hançer tadý veriyor ama
yinede SEN diyemiyorum acýlarýma
ansýzýn gün ýþýyor, odamda bir rüzgar tüm soðukluðuyla esiyor.
içimde gömülen biri var bu gece,SEN sin biliyorum
ama adýný diyemiyorum.
kendimce aðlýyorum acýnýn koynunda
ýslatýyorum üst baþýný,bir þey demiyor belki ama
oda özlemiþ seni besbelli,sayýklýyor adýný kulaklarýma...
göz ucuyla süzerken etrafý aniden son mektubun tütüyor masamda
titrek bir soðuk alýyor beni,öyle bir soðuk ki bu...
fýrtýna misali,girdep gülü gibi kavuþtu bana.
mevsimler seni istiyor,bu ev sensiz çekilmiyor.
ne odalarýna nede avlusunu girilmiyor.
kimsesiz sancýlar kelepçeleyince bedenimi,korkuyorum korkutuyor.
Okuyorum satýrlarý bir bir...
SEN kokuyor satýrlar..istemezdim gitmeni,istermiydin sanki sende
beni terk edip gitmeyi..
param parça bir yaralý yürekti senden arta kalan duygu yüklü bedenime...
sebebini biliyorum ama,
yinede cesaret edemiyorum sanki SEN demeye
Sosyal Medyada Paylaşın: