Ben neden hep böyleyim,
Bilmem ben cahilmiyim,
Yaþayan bir serseriyim,
Kimseye bir þey diyemiyorum..
Yaþamdan hiç zevk almýyorum,
Kimseye içimi aktaramýyorum,
Çünkü ben hiç yaþamýyorum,
Ben þu an yaþayan ölüyüm…
Dilim var anlatamýyorum,
Dertlerimi anlatamýyorum,
Cahilim öyle yaþýyorum,
Sonu olmayan bir yoldayým..
Gerçi çok anlar yaþadým,
Cahil olarak hayat yaþadým,
Ýçimdekileri tam aktaramadým,
Bu dünyada hiç yaþamadým..
Tüm kapýlar kapandý yüzüme,
Ne ve nasýl anlatayým halime,
Dertlerimi aktarayým birisine,
O zaman olmazdý bana iþkence,
Gözlerim kimseleri görmüyor,
Yaþanýyor ama görülmüyor,
Yaþamdan zevk de alýnmýyor,
Ýþte böyle yaþarken ölünüyor…
Kiþiler neler görüyor bilinmez,
Zamanla her þey yaþanýyor,
Yaþadýkça hiç anlatýlamýyor,
Bazý þeyler açýk anlatýlamýyor..
Kör kuyuda kaybolunup gidiliyor,
Güzel olayým dedim kötü anlaþýlýyor,
Artýk beni kimseler görmüyor,
Çünkü bu adam artýk yaþamýyor…
Kahrediyorum bazen yaþamýyorum diye,
Bir kez olsun anlaþýlamýyor niye,
Atmýþým çýkmasý güç bir köþeye,
Neden yapýlýyor bana bu iþkence..
Ben böyle geldim dünyaya,
Neden yaþamýyorum hayatta,
Ben neden böyle oldum yaþamda,
Feryatlarýmý aktaramýyorum dünyada…,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.