insan salaklýklarla yaþamý kendi kendine zehir edenlerin varlýðýný önemsememeli aslýnda deðil mi?
içinden ben geçmesine raðmen, dýþýna yokumu kaftan yapan ve gizliden gizliye adýmlarýmý takip eden süzme salaklara ne diyeyim ben?
öfkelisiniz; ama yok iþte civarýnýzda emsalim. maalesef tekim.
mecburiyetten yine bendesiniz, bana raðmen bana bende’siniz.
varlýðýnýzý önemsemek isterdim halbuki. biraz gayret etseniz kendiniz olsanýz
bunca okuyorsunuz kafanýza hiç mi yer etmedi sözlerim? kendinizi bir yaþama haps etmeniz ve o yaþamýn kahrýný hem kendinize ve hem de sair yaþam sahiplerine çektirmeniz ne büyük gaflet
sizi yok saymam gerekiyor, ama seviyorum sizi kahretsin bunu anlamanýza raðmen sap gibi savrulmanýza da açýkçasý üzülüyorum.
kaygýlarýnýz hep hikaye ve bomboþ...
üç günlük dünya, üçü de hara gidecek pisi pisine...
daraldýðýnda geniþleyen tek þey vardýr. bunu bilmiyorsunuz ya
havada bulut her þeyi unut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mailis Nalars Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.