Bile bile inanmak bir yere kadarmýþ, Bir müddet sonra hava kararmýþ, Kapýlar kapanmýþ Ve mazideki yalanlar, Bugünün doðrularýnýn yakasýna yapýþmýþ; Haykýrmýþ: ’’ Söyle herþeyi ! ’’ Demiþ Doðru : ’’ Gerçek olan nerde ki ? Ben gözüne sokarken hepsini, kaçtýn, korkup acý vermesinden, sonra yana yana geçerken o perdeden daha mý tatlýydý, kabullenmenden? ’’ Cevap: ’’ Affet kendim, beni! Bile bile inandýrýverdim kendimi; Ama gördüm Dýþarýsý karanlýk, dýþarýsý soðuk artýk Yalnýzca ver bana içimin ateþini...’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
distorcun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.