Hata yaptýn ama yaralarýn en büyüðünü de aldýn, hataný anladýn...
Hata da senin hatan deðil ya yapýlana sessiz kaldýn...
Þimdi düzeltmeye çalýþýyorsun biþeyleri ama olmuyor...
Bataklýk misali, sen çabaladýkça iyice batýyorsun...
Eskiden var olma sebebin olan; þimdi yok olma sebebin oluyor...
Býrak istediði gibi olsun diyorsun ama olmuyor...
En ufak can sýkýntýsýnda bile yanýnda olmak istiyorsun ama kapý duvar,
Olmamasý da mümkün mü, Senin ne farkýn kaldý ki diðerlerinden?...
Tabi anladýn hataný; daha emin, daha saðlamsýn þimdi...
Ama iþ iþten geçmiþ mi, Piþmanlýðýn hiç mi önemi yok?...
Bi’ verse sana o þansý diye dualar ediyorsun...
Kim bilebilir ki?
Sen yine;
Dua Edeceksin...
Sabredeceksin...
Mutlu Sonu Bekleyeceksin!...Ben gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.